Lazareva subota ili Vrbica se priprema u poslednjoj nedelji posta, za najveći hrišćanski praznik – Uskrs.
Taj dan se slavi kao Lazareva subota jer se smatra da je tog dana Isus Hrist vaskrsao Lazara.
Vrbica se uvek slavi subotom, dan uoči praznika Cveti, nedelju dana pre Uskrsa.
Na ovaj dan se u pravoslavnim hramovima u popodnevnim časovima služi večernje bogosluženje i u crkvu se unosi mlada vrba koja je tek olistala.
Pošto se vrba osveti, sveštenik narodu deli grančice i zatim se vrši ophod oko hrama sa crkvenim barjacima, ripidama i čiracima.
Narod obilazi oko hrama uz pevanje tropara Lazareve subote.
Na ovaj dan majke svečano obuku svoju decu i dovedu ih u crkvu. U crkvi se deci kupuju zvončići vezani na trobojku i stavljaju oko vrata, a venčići na glavu.
Mlade vrbove grančice se odnose kućama i stavljaju pored ikone i kandila.
Praznik je imao veliki značaj pre Drugog svetskog rata.
Lazareva subota ili Vrbica se slavi sa posnom trpezom jer “pada” u vreme Uskršnjeg posta.
