Danas se navršava 20 godina od nereda na Kosovu i Metohiji, poznatih pod nazivom “Martovski pogrom”, tokom kojih su Albanci, najpre u Kosovskoj Mitrovici, a zatim i u drugim delovima Kosova i Metohije, ubili najmanje osmoro i proterali više od 4.000 Srba, i uništili ili oskrnavili više od 35 crkava i manastira.
Povod za napade bila je nesreća u kojoj su se tri dečaka albanske nacionalnosti utopila u reci Ibar u selu Čabra u Ibarskom Kolašinu, za šta su Albanci optužili Srbe. Tog dana, 17. marta 2004. godine etnički je očišćeno šest gradova i devet sela, a domove je napustilo više od 4.000 Srba.
Po podacima iz zvaničnog izveštaja misije UNMIK iz aprila 2004. godine, u neredima je ubijeno 19 osoba – osmoro Srba kao i 11 Albanaca koji su poginuli u sukobima sa pripadnicima međunarodnih snaga, dok noviji nezvanični podaci govore da je stradalo 15 Albanaca i 12 Srba.
Povređeno je više od 1.000 ljudi, među njima i desetine pripadnika međunarodnih snaga. Zapaljeno je ili teško oštećeno oko 1.000 kuća u vlasništvu Srba, deset škola u većinski srpskim sredinama, kao i domovi zdravlja, pošte i druge institucije države Srbije.
Za 48 sati zapaljeni su Bogorodica Ljeviška, Prizrenska Bogoslovija i Hram Svetog Đorđa, crkva Hrista Spasa i konak manastira Svetih Arhangela kod Prizrena, miniran je manastir Svetih Kozme i Damjana u Zočištu, kao i manastir Devič nadomak Srbice.
U južnom delu Kosovske Mitrovice zapaljena je crkva Svetog Save, u Prištini je zapaljena crkva Svetog Nikole, a u Podujevu je polomljen krst sa kupole crkve Svetog Andreja Prozvanog. Za dva dana osknavljeno je ili potpuno uništeno 35 crkava i manastira, a nestalo je ili oštećeno više od 10.000 vrednih fresaka, ikona, putira i mnogo drugih crkvenih relikvija.
Srbi su proterani iz Kosova Polja, Obilića, Plemetine, Lipljana, Uroševca, Đakovice, Gnjilana a po drugi put iz svojih domova morali su da beže i Srbi iz Belog Polja kod Peći, gde su ponovo zapaljene sve povratničke kuće.
Organizatori napada na Srbe nisu kažnjeni, a pojedinci koji su učestvovali u progonu, osuđeni su na minimalne zatvorske kazne.
“Pogrom kosovsko-metohijskih Srba nije završen 18. marta 2004. godine. On još uvek traje. Dok međunarodna javnost bestidno ćuti ili vrši pritisak na državno rukovodstvo Srbije, samoproglašene prištinske vlasti na čelu sa Aljbinom Kurtijem nastavljaju sa politikom OVK. To je politika zločina, šovinizma i terora nad pravoslavnim življem radi njegovog potpunog istrebljenja i cementiranja granica Velike Albanije”, ističe niški prof. dr Dejan Antić.
On naglašava da je srpski narod u Staroj Srbij i kroz istoriju preživeo bašibozuk, kačačke bande i baliste, te da će preživeti i Kurtijeve teroriste.
